Zakażenie pacjenta w placówce służby zdrowia.
Zakażenie pacjenta w placówce służby zdrowia (szpital, przychodnia, stacja dializ) może się zdarzyć w wyniku zaniedbania placówki, ale możliwe są też inne przyczyny zaistniałej sytuacji.
Sprawy o zadośćuczynienie w sytuacji, gdy doszło do zakażenia pacjenta w placówce służby zdrowia, a następnie sepsy, czyli specyficznej reakcji organizmu pacjenta na zakażenie, są dosyć swoiste i trudne dla jednostki służby zdrowia.
W wyniku infekcji, bakteryjnej, wirusowej lub grzybiczej, dochodzi do osłabienia bariery odpornościowej i do zakażenia wielonarządowego. Sepsa znana jest pod nazwą „posocznica”. Do grupy podwyższonego ryzyka należą noworodki, osoby starsze, pacjenci po przeszczepach i po inwazyjnych procedurach medycznych.
Sytuacja skomplikuje się jeszcze bardziej w sytuacji, gdy zakażenie spowoduje nieodwracalny uszczerbek na życiu pacjenta i/lub jego niepełnosprawność. Najgorszą sytuacją dla jednostki pozwanej będzie zgon pacjenta.
Sam fakt zakażenia pacjenta wpływa na sposób przeprowadzenia procedury dowodowej. Inicjatywa dowodzenia sytuacji istotnych dla pozytywnego dla strony pozwanej rozstrzygnięcia sporu będzie w rękach strony pozwanej. W przebiegu procesu nie obejdzie się bez przeprowadzenia opinii biegłych sądowych. Ważnym stanie się powołanie odpowiednich biegłych sądowych. Mogą to być lekarze różnych specjalności ale również biolodzy, mikrobiolodzy, wirusolodzy i inni. Trafne zakreślenie tezy dowodowej i dołączenie do niej właściwych dowodów będzie miało strategiczne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Dlatego istotnym jest, by doświadczony w sprawach o błędy medyczne pełnomocnik wkroczył już na samym początku sprawy odszkodowawczej. Samodzielne prowadzenie takiej sprawy przez jednostkę służby zdrowia może nie doprowadzić do pozytywnego dla pozwanej rozstrzygnięcia sporu.
Na samym początku procesu należy uzbroić się w cierpliwość. Postępowanie przed sądem pierwszej instancji trwa na ogół nie mniej niż 2 lata. Często już wydanie opinii przez biegłych sądowych trwa 3 – 6 miesięcy w zależności od stopnia skomplikowania sprawy i „obłożenia” biegłego innymi opiniami.
Do zadań pełnomocnika będzie należało sporządzenie odpowiedzi na pozew, zgłoszenie wniosków dowodowych, przesłuchanie biegłych, świadków, strony pozwanej i powodowej, weryfikacja opinii biegłych i ewentualne postawienie zarzutów wobec opinii, reprezentowanie strony pozwanej podczas rozpraw i wygłoszenie mowy końcowej. W sytuacji niekorzystnego dla jednostki służby zdrowia wyroku pełnomocnik złoży wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku i wspólnie z pozwaną podejmie decyzję co dalszego postępowania (złożenia apelacji od wyroku).